Młodzież i dzieci rozpoczęły przed kilkoma dniami nowy rok szkolny i katechetyczny. Pierwszoklasistom zostały poświęcone przybory szkolne. Uczniowie, nauczyciele zapoznali się z nowym planem zajęć w szkole, by z zapałem przystąpić do nauki.
12 września łączyliśmy się duchowo ze Świątynią Opatrzności Bożej w Warszawie, by cieszyć się, że syn polskiej ziemi zostaje zaliczony do grona błogosławionych. Czas przygotowania do tego wydarzenia, był okazją, abyśmy przypomnieli sobie biografię tego wielkiego polaka. Jego działalność jako kapłana podczas Powstania Warszawskiego, potem jako biskupa i kardynała, który z wytyczonym przez siebie programem towarzyszył narodowi polskiemu w trudnych czasach komunizmu.
Gdy śpiewamy Gaude Mater Polonia, warto postawić pytanie: Czego uczy nas ta beatyfikacja? O czym nam przypomina? Oraz jakie stawia nam zadanie? Czasy, w których dane jest nam żyć bardzo się zmieniły. Polska nie jest okupowana, a w kwestii wyznawanej wiary panuje wolność. Czy zatem program Prymasa nie jest już aktualny? Obserwując obecne czasy, z całym przekonaniem możemy stwierdzić, że dzisiaj jeszcze bardziej niż w połowie XX wieku zanika świadomość obecności i hegemonii Boga w naszym kraju. Nie jest to być może wyraźne i systemowe rugowanie wiary przez rządzących. Jest jednak przyzwolenie, na budowanie cywilizacji bez Boga. Z drugiej strony propagowanie antywartości i świata sprzeciwiającego się Swojemu Stwórcy. Powszechnie ośmiesza się wiarę, promowana jest absolutna wolność, posunięta aż do zgody na zabijanie dzieci nienarodzonych. Propaguje się też nieskrępowaną swobodę seksualną aż po pochwałę dewiacji.
Program Prymasa Wyszyńskiego jest więc dziś jeszcze bardziej aktualny niż pół wieku temu. Jeśli chcemy uratować naszą cywilizację, jeśli chcemy zachować dziedzictwo ojców naszych, to program odnowy duchowej także dzisiaj, a może szczególnie, jest aktualny i konieczny.
Za tydzień 19 października br. Rozpocznie się w naszej parafii wizyta kanoniczna ks. biskupa Marka Solarczyka. Mija 10 lat od ostatniej wizytacji, dlatego pragniemy ordynariuszowi naszej diecezji przedstawić sprawozdanie zarówno odnośnie spraw materialnych jak i duchowych w naszej parafii. Dziękujemy Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za wszelkie dobro, jakie było nam dane zrealizować w kościele parafialnym jak również w budynkach przykościelnych. Wykaz tych prac starałem się przedstawić ks. biskupowi jak również parafianom, dzięki których ofiarom zostało to wszystko zrobione.
Sprawy materialne są dostrzegalne gołym okiem. Inaczej ma się w sferze duchowej. Zdajemy sobie sprawę, że pandemia była trudnym doświadczeniem dla parafii. Liczba wiernych uczestniczących we Mszy św. zmalała, szczególnie dotyczy to dzieci i młodzieży. Dlatego naszym zadaniem jest, abyśmy czynili wszystko by nasza wspólnota duszpasterska integrowała się wokół stołu Słowa Bożego i Eucharystii, bo za cztery lata czeka nas jubileusz 100 – lecia parafii.